170:ماسولــــِــستون

                          

هوایی به غایت پاکیزه،طبیعتی زیبا،بارانی ملایم،ساختمان هایی بیش و کم خوش ساخت و مــِــهی که آدمی را احاطه می کند و در نهایت همسفری با کسی که صمیمانه دوستش داری،ارمغان سفر من از ماسوله بود.البته چند ساعت گشت و گذارم در ماسوله در حاشیه سفرم به گیلان بود و شهر دوست داشتنی رشت.در هر صورت اگر گذر کسی به شهر رشت و یا استان گیلان افتاد،پیشنهاد می کنم که دیدار از ماسوله را هم در برنامه خود بگنجاند،به بافت بازارش برود،خرید نکند (!) و در عوض در ساختارش ریز بشود،به موزه مردم شناسی اش سری بزند و به موزه حیات وحش آن قدم بگذارد و با بنیان گذار صاحب دل آن گپی بزند و حکمت تاسیس آن موزه را جویا شود.از مردم محلی نهراسد،دوربین را کنار بگذارد،و به گوشه و کنار برود و در احوالات مردم ریز بشود و جای هجوم به کباب هایی که مشابه اش در کلان شهر ها به وفور یافت می شود،از پیرمرد نانوا، نانی محلی بگیرد و با ماست ناهاری محلی نوش کند.و به کوه های سرکش و صخره ای اش خیره بشود،خزه ها و گل سنگ ها را رصد کند و ریه هایش را پر کند از هوایی که همتا ندارد.