پادشاهی که امپراطوری اش نابود گشته و توانسته بود به زار و بدبختی به همراه تعدادی از یارانش بگریزد،در پاسخ به ندای یکی از یارانش که حالا چه کار باید کنیم،کمی مکث کرد و نگاهی به افق و تنها یک کلمه گفت : بازسازی
حالا حکایت تارنویس های بلاگ اسپات و وردپرس در مقیاسی به غایت کوچک تر چنین چیزی ست.وقتی بولدوزر می اندازند و هر چه ظرف چند ماه بافتی را پنبه می کنند و گردنت از مو هم نازک تر است،تنها یک کار می توان انجام داد و آن هم از نو شروع کردن است و رقم زدن فصلی تازه.
دوست تر می داشتم که در یکجا باشم و مدام در آنجا بنویسم و خاطراتم از نوشتن را در یکجا گرد آوری کنم.اما ظرف حدود این چهار سال،هفت خانه عوض کرده ام.اینجا خانه هفتم من است،خواستم نامش را بگذارم خانه هفتم،بعد نام خواب هفتم را زیباتر دیدم.ولی در ذهنم تلنگری زده شد که برای مخاطبی که بید مجنون عادت کرده است خرق عادت کاری پسندیده نیست.دل به همان بید مجنون بستم،ولی عنوان هر بلاگ خواب است و شماره اش تغییر می کند.قوانین همان بود که در خانه پیشینم بود.در وبلاگ سابق کما فی سابق خواهم نوشت.برخی از آنها با نوشته های این وبلاگ مشترک است و برخی هم نه.ولی کامنتها را در اینجا پاسخ می دهم.سپاس بی قیاس از دوستانی که در اینجا هم به من سر می زنند.داستان و قصه همان است که بود،یک شروع اجباری سوغات دوستان شیر تر چی از برای ما.
لیست دوستان به زودی منتقل خواهد شد.برای عادت به اینجا کمی به زمان نیاز دارم