سال گذشته که شروع کردم به خواندن،با خودم عهد بستم حیثیت از کف رفته ام را در دوره لیسانس،با کسب رتبه ای عالی در فوق جبران کنم،تیز کردم برای یک.با شروع آزمون های موسسه و کسب چند باره رتبه 1و 3 و... مطمئن شدم می توانم کور سوی امیدی داشته باشم.تا اینکه در روزهای آخر یکی از دوستانم ندا در داد که آن معدل افتضاح کار دستم خواهم داد... که چنین هم شد.
اعتراف می کنم لحظات نخستی که نتیجه آزمون ارشد را دیدم آن چنان وضعم آشفته شد که نیت کردم به زیر زمین بروم و بغضی بترکانم،در میانه ی ِ راه به خودم گفتم بازگرد و به جای سست عنصری بهتر است فکری به حال وضعیت پیش آمده بکنی،که بازگشتم و اندیشیدم چه شد که چنین شد.
...
دو چیز سبب ناکامی ام شده بود،از این دو یکی ملـــولم می کند،نخست معدل لیسانسم که ناراحت کننده نیست برایم،رشته ام را با آن سبک انتزاعی و دور از میدان عمل خواندن دوست نداشتم و ندارم،توانم همان بود.اما چیزی که اندوهگینم می کند این است درست در درسی بدترین درصد را آورده ام که نقطه قوتم محسوب می شد،چه کسی گمان می برد با خواندن تعداد کتاب های حتی بیشتری از مراجع معرفی شده باز هم این طور در دروس مطروحه خراب کنم؟
هر چه هست قرار است یکی دو روزه را بروم مشورت.می گویند که یا دانشگاه تهران یا علامه طباطبائی و همان طرف ها می شود مشغول به تحصیل شد،خدا کند.
در حال که احساسات متناقضی دارم،از یک سو غمگین بابت اینکه چیزی می خواستم نشد و از یک سو خوشحال برای پایان یافتن فصل التهاب و آمدن نتایج کنکور
موفق باشی. دانشگاه تهران یا علامه طباطبایی که میتونی قبول بشی پس چه نتیجه بدی گرفته بودی؟ من کمی گیج شدم چون فکر نم این دو حزو دانشگاههای برترند
همون طور که می دونی باهات هم دردم!!!
طفلی بچه های ما همش باید ملتهب درس باشن فقط !
سلام محمدرضا خان و الهه جان
چه عجب فکری به حال مشتاقان ِ فضول ِخوددار از پرسش! کردید و خبر از نتیجه دادید ؟ ! مردیم از کنجکاوی !
خواندن دروس علوم انسانی از روی علاقه با خواندنشان برای کنکور خیلی توفیر دارد. ولی خوب دانشگاه تهران و علامه خیلی خوب است. حتی اگر رتبه تان دلخواهتان نباشد. مبارک باشد حسابی.
فکر می کنم دغدغه تان را حدس زده باشم. درست می شود انشالا.
اومدم بگم که هی داداش من آخه آدم دیگه از دانشگاه تهران بهتر کجا قراره قبول شه! سوربون فرانسه که قرار نبوده با این آزمون قبول شی!
بعد گفتم لابد با وجود تلاشی که کردی انتظار دیگری داشتی که خب متاسفانه نشده که بشه.
به هر حال شیرینی این پیروزی رو بیخود به دهان خودت تلخ نکن.
تبریک صمیمانه اینجانب را بپذیر!
دستمان میرسید شیرینی قبولی هم ازتان میگرفتیم
قبولی و تحصیل در دانشگاه تهران یا علامه فقط برای اقناع درون کاربرد دارد و الا فصل کار و شغل که برسد می بینی که چه کسانی با چه مدارکی و از کدام دانشگاهها بر مسند امورند
سلام یار آفتاب جان. خوبید؟ فرصتی پیش بیاد ببینیمتون
پ.ن. الآن دیدم نظرتونو
خوب من بهت تبریک میگم خیلی زیاد. و امیدوارم به اونچه که میخوای برسی. معدل هم تاثیر گذار هست. اما نه 100٪ تاثیر خودش راداره. من این مشکل را برای قبولی دکتری دارم. یعنی معدل لیسانس تا اونجا هم خودش را نشون میده. هرچند دوره ما زمانی بود که درس افتاده از کارنامه حذف نمیشد و در معدل حساب میشد. در حالی که بعد از ما این قاعده تغییر کرد و معدل ها کلی خوب شد. اما گویا سازمان سنجش این نکته هم فراموش کرده.
هرچند تو با وبلاگ من قطع ارتباط کردی. اما با وجودی که زیاد به وبلاگ ها سر نمی زنم گاه گاهی اینجا را میخونم
منم همین هفته پیش از دیدن ِرتبه ام شوکه شدم
ایشالا که موفق باشید
من تا شیرینی نخورم تبریک نمی گم ..گفته باشم .... الهه بانو خوبید شما؟
راستی رتبه هاتون رو بیایید درگوشی به من بگیم که فضول دانی من الان می ترکد ..
فکر کنم الان حس اون شاگرد اول هایی که خیلی درس می خوندند و نمره 19/75 می گرفتن اشک در چشمشون جمع میشد رو درک می کنی ..نه؟ چون دانشگاهتهارن بالاتر مگه در علوم انسانی داریم؟ نکنه شریف دانشکده علوم انسانی زده؟
اگر تهران قبول میشی باکی نداشته باش که همانا دانشگاه تهران، مرکز ثقل زمین است تا وقتی خلافش اثبات شود ...
من جای تو بودم حرص درس خوندن رو نمی خورذم محمد... یه روزی اینقد سخت می گرفتم و شبا رو کتابا می خوابیدم ... رتبه ام 17 شد واسه فوق... الان تنم تو گور می لرزه که چی کشیدم من کارمند تا ارشد تمام شد . حالا....