در اساس غیر منطقی هم نیست.مردم بیکار نیستند که بیایند وبلاگ بابایی را بخوانند که نـــَه سال به سال آپ - تو - دیت می شود،و نه پاسخ کامنتها را می دهد ؛ حالی اش نیست که خواننده وقت گزارده و زحمت خواندن کشیده.هر چه باشد خواننده ی ِ پیر بی جهت نگفته بود که" از دل برود همان که از دیده رود".
وقتی بعد از چند صباحی کرکره ِ ی وبلاگستان را بالا کشیدم و دیدم این حوالی مگس هم پر نمی زند تا حدی دمغ شدم،انتظارش را داشتم که کمتر بیایند،ولی نیامدن را نه.
من اما تا حدی انصاف دارم و می دانم که دوستان اگر به این خانه خاک گرفته نیایند حق دارند.پوسیدن و فراموش شدن بناهای عینی هم پروسه ای چندان زمان بر نیست و به محض اینکه خاک بر روی اشیا و لوازم اش بشیند،فرآیند مـــُردن کلید می خورد.در دنیای مجازی که اطلاعات به سرعت نور رد و بدل می شوند یک یا دو هفته خوابیدن وبلاگ و صــــاب وبلاگ همان کاری را می کند در در جهان عینی می کند:مرگ.
من اما اندک رمقی دارم و دندان تیز کردم تا به محض افتادن کارها بر روالی که مدنظر دارم،جانی تازه به این کاشانه بدهم،خدا را چه دیدی،شاید کوچی هم بکنم.مگر نه اینکه بوی پاییز می آید و من را هوایی می کند؟
...
بفرمایید شام نوشت:سه شب اخیر را وقت داشتم تا دقایقی از هر قسمتش را ببینم.خلاصه و عامیانه، به سیاق پیرزنان رو به انقراض بگویم:مالیده شدن نئاندرتال وطنی - سارا - را از باری تعالی خواستاریم.
آمین
سلام نازنین رفیق..
چه خوب که دل نگرانی ام دیر نژایید و امدید و سطری رقم زدید.
فراموش ام نمی شوید. ان قدر دل بسته نوشته هاتان هست ام که هر روز مترجم دردها را باز کن ام و ببین ام چیزی نوشته است یا نه. روزها دراز هم که شوند غمی نیست. می ای ام و می روم...
عهد ما با تو نه عهدی ست که پایان بپذیرد...
مهدی جان باور کن بی نهایت لطف تو جز شرمندگی برای من ندارد
هر روز سر میزدیم و به قفل بسته میخوردیم و با دماغی سوخته بر میگشتیم.
من شرمنده ام.حق با شماست.من شرمنده ام
اینترنت بدون فیلتر را به آسانی تجربه کنید
نسل جدید فیلتر شکن ها !! وی پی ان پر سرعت را فقط از ما بخواهید
تست رایگان + سرعت بالا + امنیت بالا + قیمت مناسب
برای تست رایگان به سایت زیر بروید
www . vpn3L .in
آی یاهو مسنجر vpn3L
ایمیل info.vpn2000@gmail.com
تو عزیز دلمی !
سلام
اگه سال به سال به روز نمیشه که دیگه چیزی نیست بخونی. اما برای خودم پیش اومده چندین بار برم یه جایی کامنت بزارم. با حوصله مطالبش را دنبال کنم. اما یک خط هم از نظراتش نباشه. بالاخره خودم هر سری که بخوام به روز کنم یک دور کامل سراغ همه کسایی که نظر دادن میرن. یعضی ها هنوز به روز نشدن دوباره در مطلب بعد میرم چک می کنم. ولی تا کی می تونم هی برم سراغ نظر قدیمی ترا. بعد یهو سر می زنم می بینم طرف چندین تا مطلب گذاشته. اما حتی نیومده به من خبر بده که به روز شده. در این مورد من هم فکر می کنم نباید سر بزنم دیگه.
البته استثناهایی هم هست. مثلا یکی از بچه ها مرتب مطالبش را دنبال می کردم. اما خودش اثری ازش نبود. حس کردم گرفتاره . وقت کافی نداره. جای زیادی هم نمی دیدمش. گفتم هر وقت دوست داشته باشه میاد.
بفرمایید شام هم که این سری با این پیرزن های غر غرو که از همه چیز ایراد می گیرن اگه طغرل نبود اصلا برنامه نگاه کردن نداشت
حرف حساب که جواب ندارد،دارد؟
...
دیدی نکبت برنده شد؟!
سلام پسر جانم ... از پیر زنان غرغرو چیزی گفتی ننه جان ؟
مامان مگه شما بفرمایید شام می بینی؟
چی فک کردی محمد رضا ؟
فک کردی همه عالم و ادم مث مامان جان ، هنوز نگفتی سخن ، میشنون صداتو ؟؟ نه عزیز مادر !! اشتباه نکن ! مادر یکی است و تکرار شدنی نیست !
تا نشنوی ... شنیده نمیشی !!
حتا مهربانترین زنان اگر ابله نباشند بی انتظار مهری رو نثار شوهر نمیکنند . دیگه دوستی که جای خود داره ... و همچنین وبلاگ نویسی ...
چند تا کامنت برات گذاشتن که سراغشون نرفتی ؟ یا اگه رفتی نظرت نیومد ؟ فقط اپ نکردن و جواب ندادن دلیلش نبود . دوستان دلشون میخواد دوستان رو ببینند ... قدیمی ترها چی میگفتن ؟ هر رفتی امدی داره ... هر پستی کامنتی ...
میدونی که مامان مجازی اگرم چشم به راه باشه فقط میخواد از سلامت جان و تنت با خبر باشه . زنده باشی پسر .
مامان جان من کلا حرف شما را قبول دارم.مامان مجازی هم کلی حرمت دارد به مولا !
ببخش اگر چند وقتی نبودم و نیستم
داشتم کم کم به بخت خودم لعن و نفرین می کردم که بیا ... نیامده نخوانده این وبلاگ هم خشکید! ولی چه خوب که دریا تمام شدنی نیست ...
هستم من.کم هستم اما.خوش آمدی پیشی
سلامممم .. من که مطمئنم منظورت با من نبود .. چون حتی روازیی که نبودی ما اومدیم شلوغ کردیم و چت کردیم و رفتیم
البته تو این پست آخر شلوغ نکردم چون احساس کردم سر جریان دانشگاه و این چیزا دمغ هستی، مادیگه موی دماغ نشم دیگه ....
ولی باور کن حداقل برای من که مسبب حضورم توی این محیط و پیدا کردن یه سری دوست ناب تو هستی، تو مهم ترین فرد بلاگ اسکای هستی اگر قرار باشه فقط یه دوست توی بلاگ اسکای انتخاب کنم تو رو انتخاب می کنم ..قول می دم این رو
البته با عرض پوزش ازکلیه دوستان ... ولی معرفت کشته منو دیگه
آبجی ما چاکرخواتیم.
معرفتت ما را کشت به مولا.شرمنده می کنی.خیس عرق شدم ز شرم !
آرهئچشممان سفید شده بود....بنیسید که نوشتن لذتی عظیم دارد.
نمره شما می شود ۱۸.دو تا غلط املایی داشتید
آره چشممان سفید شده بود....بنویسید که نوشتن لذتی عظیم دارد.
(ببخشید اون بالایی پر غلط املایی است)
خواهش می شود.گاهی می شود .از اثرات سریع نوشتن است
سلام
اگر این رفت و آمد ها نباشد لذتی در وبلاگستان نیست
شما دردها را بترجمید !!
ما هستیم
ما هم هستیم
خوبه یه ذره دمغی برات لازمه بلکه هم به خودت بیای
راستی به خاطر بفرمایید شام نوشتت از سر همه تقصیراتت می گذرم!
تو هم معلومه خیلی بدت اومده بوده ها !
بودتان دلگرمی، نبودتان دلتنگی، نوشته هاتان مایه ی خرسندی...
هر چند که ممکن است حضورتان را در جاهای دیگری پر رنگ کرده باشید!
ولی به این مکان و خوانندگان گرامیش هم اهمییت بدهید.
وای چقدر ادیبانه.لطف دارید.چشم حتما
آقا من یه هفده بفرمائید شام ندیدم چقدر همه ازش حرف می زنن ...
حالا راستی همه حرفایی که زدم به کنار ولی الان که یه کم حالت بهتر شده باید همه غیبتات رو جبران کنی .....
سود کردی ندیدی آبجی.سود کردی.
...
آنقدر ها هم حالم بهتر نیست.عادت کردم.ولی روی هم رفته چون به مرگ می گیرم،به شدت به تب راضی ام
مردم گودر دارن...هروقت بروز شد اینجا رو می خونن...
دوست دارم نوشته هاتو
مرسی بهروز جان.چقدر دلگرمی بود
وای!چقدر غر می زنی!
فانی،من مدام احساس می کنم در تو تغییراتی گسترده رخ داده.انگار حس نوشته هایت تغییر پیدا کرده و یا حتی خلق و خویت.چه اتفاقی افتاد توی این چهل روز؟
تو خیلی با هوشی ممد رضا جان!اما من هنوز فانی ام.
اهم اهم ... ما آمدیم . ...
خوش آمدید مامان جان
من که تو گودر میخونمت.
اما یه چیزی برام عجیبه. کسی که مینویسه و سر نمیزنه قاعدتا نباید توقع داشته باشه. چون ظاهرا داره واسه دل خودش مینویسه.
حق داری برادر.من هم حقت می دهم و از همین جهت خودم را شماتت کردم در ابتدای متن
احترام به خواننده
خوشم میاد از این اصل از این مهمی که برات مهمه
نمیگم همیشه میام اما هربار میام تمومه متنهایی که عقب موندم رو میخونم منتی نیست دوست دارم و میخونمشون
مرسی.شرمنده می کنی مرا