در کشور های مهاجر پذیر مدتها بحث بود که حدود اختیارات مهاجرین تا چه حد است.آیا حق شرکت در انتخابات را دارند؟آیا از حقوقی همپای مردم اصیل آن خاک باید بهره مند باشند؟و امکانات حقیقی یک مهاجر تا چه حد است و بحث هایی در این گونه موارد.هر چه باشد بخش زیادی از توان مورد نیاز برای چرخش چرخ های اقتصادی آن جوامع را مهاجرین بر عهده داشتند.بحث های انسان محور که به میان بیاید ، بحث هایی این چنین هم رنگ می بازد که همه انسانیم و چونه زدن در مورد مسائلی از این دست نه زیباست و نه در شان جوامعی که داعیه دار انسان گرایی هستند.در مقام مثل،در وبلاگستان هم بحثی این چنین می تواند محل توجه باشد که نویسنده وبلاگ به عنوان صاحب ملک تا چه حد می تواند حق و حقوق برای مخاطبین - که مهاجرین هستند - قائل باشد.نظر مخاطب در پیشبرد نوشته های یک وبلاگ تا چه حد موثر است و آیا باید ساز را به خواست مخاطب کوک کرد یا نه.هر چند که ترسیم مرز حقوق در این گونه موارد اگر نه غیر ممکن،دشوار می نماید
...
واقعیت این است که چند وقتی ست که نمی توانم خودم را قامت "بید مجنون"سابق پیدا کنم.در مثل نوع زیستم در حال تغییر کردن است.پوست اندازی کردم و باید نامی جدید پیدا کنم."خواب هفتم" نظرم را جلب می کرد،همان گزینه ای که پیش از این پیشنهادش کرده بودم.ولی وقتی امروز برای دهمین روز پیاپی دوستانم به پیشم آمدند و از مشکلات خودشان گفتند،ایمان راستین پیدا کردم که "مترجم دردها" را بهتر می توانم حس کنم تا "خواب هفتم" یا "بید مجنون".
خیلی کوتاه:این وبلاگ به "مترجم درد ها"تغییر نام می دهد.می دانم که مخاطبین خوش نخواهند داشت چنین نامی را،ولی این قسمت را به خاطر صاحب خانه کوتاه بیایید و قضیه را تمام شده فرض کنید.بید مجنون تمام شده بود،من دیگر در حال پوست اندازی هستم و ماندن در پوسته سابق نه منظر خوشی دارد و نه دیگر امکان پذیر است.
مهمان شتر صاحب خانه است "مترجم درد ها " !!
تو بگو کجا پارک کنیم ما !!
ما یه وقت سوال شرعی داشتیم باید کجا بنویسیم ؟؟
چرا هیچ جا نمی بینم ؟
مثلن همین مورد : باور کن از مسنجرم بی خبر بودم . پسرک خودش می برد خودش می دوزد . بهت میگم تو باید مادر خانم را بنشانی پای اینترنت ! بگو نه ! این بچه دیروز منو بست به صندلی تا فیلم " فرار از شاوشنگ " را ببینم . دستش درد نکنه . مادر فدای قد و بالاش بره . و اینا دیگه ... خب حسودی کن برو سراغ مادر
الان یعنی من باید حسودی کنم؟
...
روی نامه کلیک کنید.گوشه چپ صفحه
سلام ... به به ... مبارکه ..وقتی یکی پوست می اندازه دیگه نمیشه بهش گیر داد که چرا این شدی یا اون شدی؟
اون موقع هم گفتی شأن نزول "مترجم دردها" چیه؟ من یادم نمی آد... به نظرم با این توضیحات بهت می آد .. ولی خوب عنوانش یه کم سنگینه ....
به هر حال مبارکه ... شیرینی بدید لطفاً .. هرچی سریعتر ....
مرسی خواهر
آدرس بدهید شیرینی را ارسال کنیم.چه خبر از برادر کاوه؟
شما صاحب خانه اید و یک نویسنده آن هم نویسنده وبلاگ نباید خیلی به خواست خوانندگانش راه برودو بنویسد... هر چه شما بگویید... مترجم دردها...
راستش رو بخواین من بر عکس همیشه که رابطه مثالهاتونو با هم درک می کردم این بار نتونستن رابطه ای بین خواننده یک وبلاگ بودن و مهاجر بودن بیابم!!!! (مخاطبین که مهاجرین هستند)!!! هستند؟ نه... به گمانم رابطه ای با هم ندارند.
ذهن نگارنده که درگیر امتحان باشد و تازه ساعت یک و نیم شب به درس خواندن بیفتد چنین مسائلی پیش می آید.اشکال از فرستنده ست به گیرنده های خود دست نزنید!
سلام
اسم کتاب جومپا لاهیری را گرفته ای
باشد هر چه باشد الان چیزی که زیاد است درد است و مترجم هم لازم دارد
ماهم به عنوان مخاطب نوشته هایتان را می خوانیم اسم زیاد مهم نیست. کوتاه می آییم
سلام
کتاب خوبی هم هست.البته کتاب دیگری هست به اسم ترجمان دردها که نام نویسنده آن را خاطرم نیست.ولی آن هم نامی خوب بود که من به این یکی تن دادم.مخاطب آگاه سر ذوق اورد بلاگر را
http://sociologicaltheories.blogfa.com/cat-2.aspx
من که انقدر درگیر پوست اندازی خودم هستم زیاد متوجه پوست اندازی های تو نمیشم ولی خوب اگر دردهای منو هم ترجمه کنی خوبه:))
ترجمه کردم دادم برای انتشار.نامردمان مجوز ندادند
مبارکه. اول فکر کردم دیگه بخش نظرخواهی کلا تعطیله. اسم خوبی ست. قالب هم قشنگ شده.
به شخصه هر نوع پوست اندازی رو دوست دارم. خیلی خوبه. نشونه تغییر و پیشرفته. نشونه نموندن و آب راکد نشدن و رود شدن و دریا شدنه. مبارکه.
مرسی.
راستی من بلاگ های شما را در این چند وقتی دو یا چند باره خواندم.اگر نظری نگذاشتم دال بر نخواندن نیست
بازدید کننده رو بیشتر مسافر می‌دونم تا مهاجر. کسی که اگه چشم‌انداز باب طبعش نباشه، می‌ره یه جای دیگه.
اسم وبلاگ از حقوق مسلم صاحبشه و در نهایت، خیلی هم چیزی رو عوض نمی‌کنه.
چند بار کتاب رو هدیه دادم و خودم هنوز نخوندمش.
من نه هدیه دادم و نه خواندمش.عنوانش ولی براستی جذاب است
تجسم من از شما پسری است بسیار منضبط!در عین حال بی قرار!و از همه بیشتر ایده آلیست!
ببین میتونی از اینا اسم در بیاری؟!
تغییر و پوست اندازی = پیشرفت و تحول
قالب و عنوان جدید مبارک...
البته همه تغییر ها هم مثبت نیست.در این مورد خاص امیدوارم این گونه باشد
نه بابا راحت باشین.
تازگیا متنام خیلی سخیف شده. خودم خجالت میکشم. فقط چون نوشتن رو دوست دارم همین جوری مینویسم. دیگه نگاه نمیکنم ببینم چی نوشتم. البته به خاطر کمبود مطالعه اخیر هم هست. به شدت سرم گرم موسیقیه.
چرا از حس مادرانگی تان نمی نویسید؟مثلا یک جایی از بامداد و باران نوشتید و شیرین زبانی بامداد.خیلی عالی بود
سلام
هم بید مجنون قشنگ بود هم مترجم دردها..بید مجنون لطیفه و برای یه وبلاگ ادبی و شاعرانه مناسبه و مترجم دردها ذهن را به سمت جامعه شناسی و روانشناسی پیش میبره.. بهر حال قشنگه.. و منم معتقدم که نظر نویسنده مهمتره.
پاسخ شما را به کامنت قبلیم خواندم و ممنونم از راهنمایی شما. این را هم مطالعه کنید: هنر در گذر زمان(هلن گاردنر) که بطور تقریبا تفسیری به تاریخ هنر پرداخته .
مرسی بابت معرفی کتاب.
مثل اینکه تنها مهاجر اینجا منم
آخه فقط من با مترجم دردها مشکل دارم و سایر دوستان مشکل ندارند گویا اونا همون شهروندان اصیل یاشند شما هم که دولت و ولینعمتی و تکلیفت معلوم
علی ای حال ما قبل از اینکه برویم سر زمینشویی در رستوران ها و غصه بچه های بی شناسنامه مان را بخوریم ویک چهارم شما حقوق بگیریم (مشکلات مهاجرت است شما جدی نگیر) سوالی داشتیم از حضور انور با سعادتتان:
شما درد رو می گیری درست
ترجمه اش می کنی درست
خروجیش چیه اونوقت؟
راستی اگه من تو این وبلاگ رو به موت بودم شما بهم خون و احیانا کلیه نمی دین چون مهاجرم؟؟؟
نه بابا،آنجا هم همه مخالف بودند.یادت نیست؟یک سری به آن بلاگبزن وببین.گویا اینبار همه کوتاه آمدند.
خروجی اش ترجمه درد هاست دیگر !
ما برای شما جان می دهیم.ما به برابری انسان ها پایبندیم !
سلام بر شما
مترجم دردها هم اسم قشنگیه. خوبی بید مجنون این بود که تلخ نبود. من هم دلم می خواد اسم وبلاگم رو عوض کنم و هم آدرسش رو. دیگه نمی تونم راحت توش بنویسم. به هرحال برای شما مبارک باشه این تغییرات.
مرسی
شما هم خب این تغییرات را اعمال کنید.اسم وبلاگتان که محشر است،آدرس را خود دانید
چه زمانه خوبی است !
بیدهای مجنون درد باد را میفهمند !
و زلف از چنگال باد نمی کشند !
درد ها را معنا میکنند ،
تا جوجکان در آشیان آرام بخوابند !
و از باد نترسند !
چه زمانه خوبی است !
باد هم تنها نیست !
نام خانه ات معنای درد باشد ... خودت بید مجنون مایی جان مادر ! نام بچه گان سهم والدین است ... جان مهاجر ومسافران ساق ! من مادرم
ای وای.باور کنید من واژه کم می آورم در برابر این حجم از لطف.باور کنید
کاوه هم بسیار خوب است .... مگه میشه همسر خوبی مثل من داشته باشه و بد باشه؟؟؟؟؟
یه سوال بپرسم حالت بد نمی شه؟ شما چه خبر از درسا؟
در جواب سوال دوم:
مسلما کاری بدی نیست ؛ چون اینجا وبلاگ شما و بازتاب کننده ی ذهنیات شماست ،پس اگر ذهن شما پوست اندازی کرده بهتر است بلاگتان هم پوست اندازی کند